Ekim 1952'de gerçekleşen Üçgen Tepesi Muharebesi'nde, Huang'ın birliği zorlu bir görevle karşı karşıya kaldı. Gri sabahın sessizliği içinde, düşman hattında stratejik bir öneme sahip olan bir siperin imha edilmesi talimatı verilmişti. Her asker, bu zorlu görevin ağırlığını hissederek adımlarını dikkatle atıyordu. Ağır çelikten inşa edilmiş düşman siperi, tepe üzerinde dimdik yükseliyor ve çevresindeki arazinin kontrolünü elinde tutuyordu. Bu siper, düşman kuvvetlerinin ana savunma hattını oluşturuyor ve Huang ile arkadaşlarının ilerlemesine büyük bir engel teşkil ediyordu.
Huang'ın birliği, siperi yok etme planlarını gece boyunca titizlikle hazırlamıştı. Plan, şafağın ilk ışıklarıyla birlikte harekete geçmek üzerine inşa edilmişti. Bu saatlerde düşmanın en az tetikte olduğu düşünülüyordu. Her asker, taşıdığı umut ve sorumluluk yükünü hissederek, siperin bulunduğu tepeye doğru yavaşça ilerlemeye başladı. Engeller ve patlamalar eşliğinde, büyük bir dikkat ve koordinasyonla siperin duvarlarına yaklaşmaya başladılar. Hava, barut kokusuyla dolarken, Huang ve birliği bu zorlu görevi başarıyla tamamlamak için kararlıydı. Her patlama, düşmanın savunmasını biraz daha sarsıyordu.
Huang, liderlik ettiği birliğin cesareti ve azmiyle, tüm zorluklara rağmen düşman siperini başarıyla imha etti. Bu, yalnızca bir siperin yıkılması değil, aynı zamanda bir zaferin ve birlik ruhunun güçlenmesi anlamına geliyordu. Üçgen Tepesi'nde, zorlu bir mücadelenin ardından elde edilen bu başarı, Huang ve birliğinin kahramanlık hikayeleri arasında özel bir yer edindi.
