1920’lerin başında İtalya, Libya üzerindeki sömürge hakimiyetini pekiştirmek için acımasız bir askeri kampanya başlatır. Ancak Libya’nın sert çöllerinde, yaşlı ama kararlı bir lider olan Ömer Muhtar önderliğinde Senusi direnişçileri, İtalyan ordusuna karşı yıllarca sürecek bir mücadeleye girişir. Ömer Muhtar, askeri bir geçmişe sahip olmamasına rağmen, gerilla savaşındaki ustalığı ve derin bilgeliğiyle İtalyan generallerine karşı büyük bir tehdit haline gelir.
Onun liderliğindeki direniş, yalnızca bir toprak mücadelesi değil, aynı zamanda özgürlük, onur ve adalet uğruna verilen bir savaş haline gelir. Taktiksel dehası ve sarsılmaz inancı sayesinde, zayıf silahlarla donatılmış Libyalı savaşçılar, modern İtalyan ordusuna karşı büyük zaferler kazanır. Ancak faşist yönetim altındaki İtalya, Libya’yı tamamen kontrol altına almak için daha sert önlemler almaya başlar.
General Graziani liderliğindeki İtalyan kuvvetleri, köyleri yakarak, toplu infazlar düzenleyerek ve sivilleri toplama kamplarına sürerek direnişi kırmaya çalışır. Ömer Muhtar, her şeye rağmen, savaşın bile bir onuru olması gerektiğine inanır ve sivillere zarar vermekten kaçınır. Ancak, ağırlaşan kuşatma altında direniş güç kaybetmeye başlar ve sonunda Ömer Muhtar İtalyanlar tarafından yakalanır.
Tutsak edilmesine rağmen, onurundan ödün vermez ve İtalyanların kendisini satın alma ya da boyun eğdirme girişimlerini reddeder. Mahkemede sahte bir yargılama sürecinin ardından idama mahkûm edilir. İdam edilmeden önce son sözlerinde, mücadelenin halkı tarafından devam ettirileceğini vurgular. Filmin sonunda, Ömer Muhtar sadece Libya’nın değil, tüm mazlum halkların simgesi haline gelir.
