Bir Macar yönetmen, beş genç Roman oyuncuyla birlikte bir tiyatro oyunu üzerinde çalışmaktadır. Bu oyun, oyuncuların gerçek yaşam hikayelerini; istismar, uyuşturucu bağımlılığı ve suç temalarını ele almaktadır. Ancak, bu hikayelerin gerçekliğini yansıtmak yerine, yönetmen bu deneyimleri sadece ticari bir amaçla kullanmaktadır. Yani, genç oyuncuların hayatlarından esinlenerek oluşturulan bu eser, onların acılarını bir kazanç kapısı haline getirmektedir.
Yönetmenin bu tutumu, oyuncuların yaşam öykülerini aktarırken, onların karşılaştığı zorlukları daha çok kâr elde etme amacıyla kullanmaktadır. Bu yaklaşım, oyuncuların deneyimlerinin ve yaşadıklarının gerçek değerini ve derinliğini azaltmakta, onların hikayelerini yüzeysel bir hale getirmektedir.
Ayrıca, piyesin metni ile yönetmenin yaklaşımı arasında önemli bir çelişki bulunmaktadır. Yönetmen, oyuncuların yaşam hikayelerini sahneye taşırken, gerçeklerden uzaklaşarak bu hikayeleri daha çekici ve dramatik bir biçimde sunma çabası içindedir. Bu durum, gerçeklerin çarpıtılmasına ve gerçek yaşam hikayelerinin gölgede kalmasına yol açmaktadır. Sonuç olarak, Roman oyuncuların yaşadığı zorlukların ve acıların tam anlamıyla kavranamaması ve anlaşılmaması söz konusu olmaktadır.
